1 marca obchodzono Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Z tej okazji w klasach IV-VIII na lekcjach historii przeprowadzone zostały wykłady rocznicowe, mające na celu przybliżenie sylwetek tych, którzy po zakończeniu II wojny światowej nie złożyli broni i podjęli nierówną walkę z władzą komunistyczną w Polsce.
Kim byli Żołnierze Wyklęci?
To żołnierze podziemia niepodległościowego, którzy po 1945 roku przeciwstawili się nowej, narzuconej przez Związek Radziecki władzy. Ich celem była wolna i suwerenna Polska. Walczyli, ukrywali się, bywało, że podejmowali dramatyczne decyzje.
Historia Żołnierzy wyklętych jest skomplikowana i budzi kontrowersje do dziś. W ich szeregach znajdowali się bohaterowie o niezwykłej odwadze i patriotyzmie, ale nie brakowało również decyzji moralnie wątpliwych. Jedno jednak pozostaje pewne – w tej grupie byli ludzie, którzy mogą być dla nas autorytetami i dlatego ich pamięć powinna być pielęgnowana.
Po wysłuchaniu wykładów uczniowie wzięli udział w quizie sprawdzającym ich uwagę i zapamiętane informacje. Najlepiej poradziła sobie klasa 5 – gratulujemy! Kolejnym zadaniem było zmierzenie się z kreatywnym wyzwaniem , które wymagało od nich wyobrażenia sobie spotkania z jednym z Żołnierzy Wyklętych lub całą ich grupą. Ich zadaniem było napisanie listu, przemówienia bądź dialogu, w którym mogli przekazać swoje myśli, podziękowania i uznanie dla ich odwagi oraz walki o wolną Polskę. Mieli również możliwość wyrażenia refleksji na temat tego, jak dziś pamiętamy i upamiętniamy ich historię. Uczniowie mogli wcielić się w rolę współczesnego Polaka patrzącego na ich losy z perspektywy XXI wieku lub członka rodziny, który nigdy wcześniej nie miał okazji podzielić się swoimi emocjami. Prace uczniów prezentujemy poniżej. Warto pamiętać, że były one tworzone tuż po wykładach, aby uczniowie mogli przelać na papier swoje świeże emocje, zamiast koncentrować się na estetyce. Ponadto dysponowano ograniczoną ilością czasu, zważywszy na chęć finalizacji przedsięwzięcia na jednej jednostce lekcyjnej. Prosimy więc czytelników o spojrzenie na pracę na nie przez pryzmat uczuć, jakie w nich drzemią.
Pamiętajmy i szanujmy historię – ona kształtuje nas jako naród.
